در یک مطالعه کوهورت اخیر منتشر شده در مجله آمریکایی فیزیولوژی غدد درون ریز و متابولیسم، محققان تاثیر دوچرخه سواری شدید بر پروفایل های قلبی متابولیک، چربی احشایی و چربی خارج رحمی دوچرخه سواران مرد میانسال و تفریحی را بررسی کردند.
آنها دریافتند که با وجود افزایش دریافت انرژی، دوچرخه سواران کاهش قابل توجهی در چربی احشایی و توده چربی را تجربه کردند و در عین حال آمادگی قلبی تنفسی بالایی داشتند.
پس زمینه
ورزش منظم برای کاهش چربی بدن، حتی بدون کاهش وزن، در صورتی که توده بدون چربی بدن افزایش یابد، شناخته شده است. در یک مطالعه قابل توجه در سال 2015، دوچرخه سواران مرد میانسال، 2700 کیلومتر را در 14 روز دوچرخه سواری کردند و تلاش کردند مصرف انرژی بالای خود را با افزایش مصرف انرژی برای حفظ وزن مطابقت دهند.
در حالی که آنها توانستند وزن ثابتی داشته باشند، این در مورد ترکیب بدن گمراه کننده بود. شرکت کنندگان 2.2 کیلوگرم چربی بدن خود را از دست دادند در حالی که 2.5 کیلوگرم وزن بدون چربی اضافه کردند. این تغییر قابل توجه ترکیب بدن بدون تصویربرداری برای تایید اثرات روی چربی احشایی و چربی نابجا رخ داد.
تفاوت در نحوه واکنش انواع چربی به حجم زیاد ورزش با حداقل کاهش وزن ناشناخته باقی مانده است. بنابراین، محققان در مطالعه حاضر اثرات یک هفته رژیم دوچرخه سواری شدید جاده ای را بر توزیع چربی بدن با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) بررسی کردند.
در مورد مطالعه
مطالعه ورزش شدید و مصرف انرژی (4E) شامل 13 دوچرخه سوار تفریحی مرد سالم از شهر کبک، 50 تا 66 ساله بود که به دوچرخه سواری در مسافت های طولانی (به طور متوسط 5490 کیلومتر در سال) عادت داشتند و از آمادگی قلبی تنفسی بالایی برخوردار بودند.
منبع:news-medical
